Í dagsins önn

Þögnin rofin

Það segir fátt af einum en ekki er ég kona einsömul, þó ekki í þeim skilningi þess orðs. Það er því fátt um gildar afsakanir fyrir skorti á færslum hér á þessa uppþornuðu bloggsíðu. Ástæðan er einfaldlega mislukkuð tímastjórnun þar sem ekki var gert ráð fyrir tíðu hugarflugi inn á víðfeðmar lendur bloggheimsins. En hver veit nema ég geti stigið á stokk og strengt heit um bót og betrun á nýju ári.
Margt hefur á dunið þetta haustið meðan ég hef þagað þunnu hljóði. Allt gengur nú út á að varðveita eigin heilsu en áherslur manna á því hvaða heilsu ber að varðveita eru ólíkar. Við hér höfum lagt mikla áherslu á líkamlega, andlega og félagslega heilsu með ýmsum aðgerðum sem margar hverjar hafa haft þó nokkur áhrif á fjórðu heilsuna hina fjárhagslegu. Reisa okkar hjóna til Þýskalands, Ítalíu og Austurríkis hafði verulega góð áhrif á heilsurnar þrjár og hin fjórða hefði hvort sem er orðið döpur hefðum við ekki verið búin að eyða öllum aurnum í farmiða og gjaldeyri.
Snemma í nóvember varð okkur ljóst að ekki yrði komist hjá nokkrum niðurskurði við jólahald þetta árið. Eftir mikla áætlanagerð, hagræðingu og forgangsröðun varð megin niðurstaðan sú að skera verulega niður í þrifum þetta árið einkum vegna tímaskorts og til að varðveita líkamlega og andlega heilsu með því að halda fast í núverandi umfang jólabaksturs. Voru allir aðilar á eitt sáttir um þetta og hefur öðrum niðurskurði ekki verið fagnað eins innilega á þessu landi þetta haustið Tounge .
Nú nálgast jólin líkt og óð fluga og þessi yndislega jólaleti að læðast að manni. Þegar rassinn sest í eldhússtólinn á Fossi og smákökurnar hennar mömmu blasa við innan seilingar og jólatréð sem afi smíðaði stendur í stofu er ekkert að vanbúnaði.
Megi þið lesendur góðir eiga gleðiríka jólahátíð og ánægjuríkar lesningar og bloggskrif á komandi ári.
Með bestu jólakveðjum
Stína