Blót

Þá eru jólin afstaðin og grár hversdagsleikinn tekinn við. Framundan er þó í ljóma sjálfur þorrinn með sínum sviðakjömmum og súrum pungum. Yndislegur tími þorrinn. Hann má blóta þó ekki svo ljótt eins og margir láta sér um munn fara þessa dagana meira að segja í sjálfu áramótaskaupinu (helv. f.f.) sem sló mann eins og snöggur kinnhestur. Væri ekki ráð að hætta nú að blóta svona ljótt og einhenda sér í að blóta þorrann með stæl.

Athugasemdir

[Helga Dís (IP-tala skráð) 12.1.2009 kl. 21:29]

Rakst hér inn í gegnum krókaleiðir og komst að því að við þekktumst þegar við vorum litlar. Ég var í sveit á Fossi sem barn, hjá Sigga og Fjólu ömmu og við lékum okkur stundum saman. Vildi bara kvitta fyrir mig.

[Kristín Jónsdóttir, 12.1.2009 kl. 21:42]

Sæl Helga Dís. Ég man eftir þér þó langt sé um liðið. Þessi gömlu góður dagar á Fossi gleymast seint ekki satt. Takk fyrir kvittið.

[HP Foss, 12.1.2009 kl. 22:07]

Já, bið líka að heilsa Helgu Dís en við Steini frændi hennar lékum okkur meira saman þá, sérlega stiltir og dagfarsprúðir pilta þar.

Kýlum á blótin, hefjum raust og kýlum vambir.  

[HP Foss, 12.1.2009 kl. 22:50]

ég vann einu sinni með manni sem var mjög trúaður, var og er trúboði en einnig smiður. Hann hváði í hvert sinn sem ég blótaði þannig að ég varð að segja það aftur en gerði það án blótsyrða. Þetta vandi mig næstum af þessu ég var mjög gott að bóta ekki en svo hætti hann og ég ´fór að blóta aftur.

Þarf eiginlega að fara í bindindi.