Í gírinn

Æ nú veit ég bara ekkert hvað ég á að skrifa. Ég varð bara að líta aðeins upp úr kennslubókinni og fá heilann til að hugsa um eitthvað annað en þekkingarstjórnun í smá stund. Hann á fullt í fangi með að stjórna allri þessari nýju þekkingu sem treðst inn og reynir að taka sér bólfestu í annars yfirfullu heilabúinu. Ekki það að ég sé svo gáfuð eða þannig það er bara svo margt sem þarf að muna!

Annars gengur allt sinn vanagang hér á bæ. Heilsan orðin betri en hún hefur verið í heilt ár og einhver hugur í minni sem sárt hefur verið saknað. Það er eins og maður hafi fengið fimmta gírinn svona eins og Blazerinn er að fá úti í bílskúr. Andri æðir líka áfram í náminu, bara orðin ágætlega læs þrátt fyrir að finnast alveg ótrúlega leiðinlegt að læra heima. Það er sko tekið með sálfræðinni hér. Fyrst er honum sýnt hvað hann þarf að lesa svo sýni ég honum hvað ég þarf að lesa, þá sér hann hvað hann á gott og getur ekki gert mömmu sinni það, greyjinu, að vera með eitthvert múður.

Jæja nú kemur kallinn heim, best að gefa honum einhvern bita. Tsjá.

Athugasemdir

[Valdi Kaldi, 4.2.2008 kl. 21:50]

Það vildi ég að konan mín myndi spretta svona upp þegar ég kæmi heim og finna mér eitthvað að borða.