Ásjáleg

Ég hef verið svo lánsöm um tíðina að hafa haft ágæta húð sem ekki hefur þurft að hafa mikið fyrir. Þ.e.a.s. ekki þurr og ekki feit og nóg að þvo með vatni og sápu annað veifið svona fyrir siða sakir. Það hljóp nú í mig sú dilla um daginn að kaupa mér eitthvað gott krem til að setja á sig í kuldanum sem verið hefur og hlífa þannig húðinni við óæskilegu áreiti svo ekki léti hún nú á sjá. Við val á herlegheitunum var óskað eftir upplýsingum um aldur undirritaðrar. Var ég nú ekkert feimin við að gefa hann upp og sagði alveg keik 37 ára. Afar kurteislega og með meðaumkunarsvip svaraði hin vel spartlaða sölukona að bragði: "Já þá þarft þú krem fyrir húð sem er farin að láta á sjá". Þannig rann upp fyrir mér sú óhjákvæmilega staðreynd að ákveðnum aldri fylgir ákveðinn stimpill og þessi verður líklega ekki aftur tekinn. Maður er orðinn ásjálegur sem er að sjálfsögðu merki um að ákveðnum líkamlegum og etv. andlegum þroska sé náð og því ber að fagna ekki satt .