Fannir, flensa og farinn fiðringur

Það kom að því, ein stund á lausu til að gleðja ykkur mínir spenntu lesendur. Enn situr snjórinn og spáin er sú hin sama frost og fannfergi næstu daga. Þið getið þá getið ykkur til um hvar minn ektamaki er þessa stundina. Jú mikið rétt, jeppinn er enn í skúrnum og þrátt fyrir undirskriftalista og áheitasafnanir þá tekur kallinn þessu með stóískri ró og segir að bíllinn fari alls ekkert út fyrir páska. Svo afpantið skíðaferðirnar, kaupið ykkur jeppa ef þið eigið hann ekki nú þegar, því það verður vetur fram í maí takk fyrir :-)

Andri kallinn er með flensuna. Við hjónin þvælumst því að vanda í og úr vinnu, ég skýst á einn fund og kem svo aftur og koll af kolli. Það lítur því út fyrir að þessa vikuna verði maður mikið heima við því flensuna hristir maður ekki svo fljótt af sér.

 Ég er byrjuð í nýjum skóla, bakskóla, og þar eru sko allir settir á byrjunarreit, læra að setjast, læra að lyfta, læra að bera og læra að lifa með biluðu baki. Annars hefur hið brostna bak tekið stórstígum framförum og dofinn og fiðringurinn í fætinum að mestu horfinn. Ég virðist ætla að vera ein af þeim lánsömu sem fá bót meina sinna, sjö, níu, þrettán.

Jæja þá er kallinn kominn inn og ég ekki sofnuð, best að reyna að ná sér í smá knús